|
|
|
..gerçekten birşey oluyor burada. Gizemli birşey.
Bir denizaltı kadar görkemli ve garip.
Gri bir günde camlardan yağmuru seyretmek.
Saydam yusufçuklar yavaşça uzaklaşıyor ve beni
sana getiriyorlar topaz tapınaklarda.
Sen bir güneş tanrısı gibi gülümsüyorsun.
Biliyor musun kaç yıl tek başınaydım ben.
karmaşanın içinde. Bir türlü tutunamıyordum işte.
Bir tek senin yanında yürümüştüm ben
topaz bir gün ve suya yakın.
Geceleri üstümü örterdin. Sonra konuşmazdın hiç.
Uzun süre konuşmazdık. Gözlerinde kaybolurdum.
Bu suskunluk anlaşılır birşeydi. Deniz ve karanlık
yerlerden geçen bir nehrin sessizliği gibi.
Biliyor musun birşey oluyor burada. Garip birşey.
Bulanık bir suda yokoluş gibi.
Gözlerimde beyaz kelebekler uçuşuyor
ve beni kendime getiriyorlar yavaşca..
beyaz odalarda..
...
Söyleyecek başka birşeyim yok artık
Unutmak istemiyordum oysa
Güzel kalan yaralar da vardır çünkü...
Limon kokulu, yağmurlu kadınlar vardır.
Hiç unutmayan kadınlar vardır...limon kokulu..
herşeye rağmen ...yağmur kalan kadınlar vardır...
Ben iyiyim şimdi, sen nasılsın? ...
Siteye Baş Vurduğunuz İçin Teşekkür Ederim |
|
